Czy brutalne dyscypliny sportu wymagają agresji?

Czy istnieją „urodzeni sportowcy”?

Zdolności sportowe człowieka są w pewien sposób określone genetycznie. Cechy takie jak kształt i rozmiar kości oraz mięśni są uwarunkowane genetycznie i mają ogromny wpływ na to, do jakich sportów ktoś się nadaje i jakie rezultaty może w nich przypuszczalnie osiągnąć. Z dwóch zawodników, o bardzo podobnej budowie fizycznej i po podobnym szkoleniu sportowym, jeden może mieć znacznie lepsze osiągnięcia. Najprawdopodobniej przyczyna tkwi w tym, iż jego mózg i układ nerwowy zostały genetycznie inaczej zaprogramowane. Dzięki czemu jego reakcja na bodziec jest szybsza, ma on lepszą koordynację ruchową oraz inne cechy istotne w sporcie, takie jak zwinność, szybkość i siła.

Jak ważne jest pragnienie zwycięstwa?

„Wygrana to nie wszystko, czego chcą sportowcy, lecz jedyna rzecz, której pragną” – powiedział trener amerykańskiego futbolu, Vince Lombardi. Jego słowa odnoszą się do sławy i bogactwa, które przepadają w udziale tylko zwycięstwom i w tym sensie miał on rację, przynajmniej częściowo.

Niektórzy psychologowie zajmujący się sportem uważają, iż obsesyjne myślenie o abstrakcyjnym, względnie odległym zwycięstwie może odwrócić uwagę zawodnika od codziennych zadań. Twierdzą oni, iż czynnikiem decydującym o sukcesie zawodnika jest jego zdolność do skoncentrowania się na każdej grze, każdym występie i każdym ruchu. W gorączce współzawodnictwa pamięć krótkoterminowa zawodnika bezustannie przegląda wszystkie informacje pod względem ich przydatności. Całkowita koncentracja pomaga dokonać szybszego i lepszego wyboru tych, które są istotne. Dzięki temu część umysłu może poświęcić się planowaniu strategii i przewidywaniu posunięć przeciwnika.

Niektórzy sportowcy najwyraźniej potrafią lepiej korzystać ze źródeł energii psychicznej, która pomaga im w koncentracji i przewidywaniu. Wielu z nich (a także wielu trenerów) uważa, iż najbardziej zmienna jest motywacja lub, jak to często określają, pragnienie. Cechą wszystkich najlepszych sportowców jest pragnienie osiągnięcia absolutnej perfekcji.

Czy brutalne dyscypliny sportu wymagają agresji?

Grający twardo zawodnik na co dzień może być człowiekiem łagodnym. Klasycznym przykładem jest Roosevelt Grier, były zawodnik futbolista, znany z brutalnej postawy na boisku, który w domu zajmował się wyszywaniem koronek. Mimo, iż wielu z czołowych sportowców wykazuje pewną dozę agresji, jest ona najwyraźniej na takim samym poziomie, jak u innych ludzi sukcesu. Psychologom nie udało się jeszcze opracować testu, na podstawie którego można by było określić, jakie konkretne cechy osobowości decydują o sukcesie w sporcie.